Hoe dan? De heren lachen. Daarmee hadden ze geluk, stellen ze. Jaap Plattel: ,,Allemaal verschillende expertises in één team. Met een gedeelde liefde voor muziek.”

Het begon ermee dat muzikant Robin Muilwijk van Drenthe naar Doornenburg verhuisde. ,,Op een zonnige dag bezocht ik het kasteel en ontmoette ik Toon Niels, de uitbater van de herberg. Al snel bleek hij ook mijn nieuwe buurman te zijn”, zegt hij lachend. Tussen de twee klikte het direct.

,,Robin gooide al snel het balletje op: moeten we hier niet gewoon een festival organiseren?”, vertelt Toon Niels. ,,Iets wat ik zelf ook al eens had gedacht. Ik was dus direct aan boord.”

Binnen een mum van tijd tuigden ze een clubje op. Toon Niels: ,,Gewoon wat mensen van het dorp. De taken werden op natuurlijke wijze verdeeld. Er was geen sollicitatieprocedure nodig.”

Wat die taken betreft: vader Toon en zoon Mark Niels zijn verantwoordelijk voor de horeca, Robin Muilwijk regelt de muzikanten en het licht en geluid, Jaap Plattel verzorgt de financiën en Martijn Claassen en zoon Stijn doen de website en pr. ,,Het plaatje was compleet met Lies, Robins vrouw, voor de marketing en Piet Oostendorp als creatieve duizendpoot.”

Een intensieve periode volgde. ,,Je begint als kennissen, wordt vrienden en eindigt als familie, zo veel zit je bij elkaar”, schetst Stijn Claassen. ,,Toen het festival voorbij was, vielen we in een zwart gat. Des te meer reden om een tweede editie te organiseren.”